• Alleen gegevens doorgeven bij betalingsacties die je zelf gestart bent.
  • Bij geldzaken controleren: de s in het https-adres linksboven op je scherm; het gesloten slotje of de sleutel rechts onderaan je scherm; het correcte taalgebruik van de site
  • Goede wachtwoorden maken met minimaal 8 tekens: een combinatie van cijfers, letters en leestekens
  • Ontvangst van nepmails doorgeven aan de instelling waarvan de nepmails afkomstig lijken te zijn
  • Wachtwoorden en codes openlijk (anders dan bij geheim inloggen) prijsgeven
  • Reageren op berichten van onbekenden of van een onbekende buitenlandse afzender
  • Ingaan op een riant lijkend aanbod om snel rijk te worden
Geldverkeer over internet werkt met privacygevoelige gegevens. Daarom gaat het altijd via beveiligde verbindingen. Veel instellingen bieden je een beveiligd apparaatje aan voor online betalen. Bij andere vul je gegevens in op de computer. Die worden versleuteld, zodat niemand anders op internet ze kan zien. Daarnaast gebruikt iedere bank een identiteitscontrole. Beveiligde verbindingen zijn op je scherm herkenbaar aan de letters https links boven in de adresbalk en vaak ook aan een gesloten slotje/ sleutel rechts onderaan het scherm.

Het risico van misbruik ligt dus niet bij de instellingen zelf, maar bij nepsites die zich presenteren als je echte bank- of creditcardsite. Uiterlijk zijn ze moeilijk te onderscheiden van de echte sites. Inhoudelijk is het verschil wel duidelijk. Nepsites vragen je via de website of een e-mail wat niemand je hoort te vragen: het prijsgeven van je wachtwoorden (alleen bedoeld om in te loggen) en codes (alleen bedoeld om een actie te bevestigen. Beveiligde sites zullen dit nooit doen: zij vragen je alleen je wachtwoord of een code in te toetsen als jij zelf de betalingsactie gestart bent.

Neem bij twijfel contact op met de klantenservice van je instelling.